زندگینامه شهید
فرنگیس کیهانی در سال ۱۳۳۹، در اندیمشک متولد شد. تحصیلاتش را تا دریافت دیپلم در همان شهر سپری کرد و پس از آن حرفه خیاطی را بهعنوان شغل خود برگزید و مشغول به کار شد. او در سال ۱۳۵۷، در تظاهرات و راهپیماییهای مردم ایران بر علیه دیکتاتوری فاسد پهلوی شرکت داشت و در همان زمان با مطالعه زندگینامه شهدای مجاهدین، از جمله زندگینامه گل سرخ انقلاب، مهدی رضایی، با نام و آرمان سازمان مجاهدین آشنا گردید.
فرنگیس پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، بهعنوان هوادار سازمان، به جنبش ملی مجاهدین در اندیمشک، پیوست و از آن پس در عمده برنامههای هواداران سازمان از جمله شرکت در کلاسهای آموزشی و جلسات پخش نوارهای تبیین جهان برادر مجاهد مسعود رجوی شرکت داشت.
وی عمده در آمدش را بهعنوان کمک مالی به سازمان میداد. در اولین مراسم بزرگداشت شهادت بنیانگذاران در ۴ خرداد ۱۳۵۸ در تهران، شرکت کرد. همچنین برای حضور در تظاهرات مادران در اردیبهشت ۱۳۶۰ به تهران رفت.
پس از تظاهرات بزرگ سازمان در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ علیه سرکوب آخرین قطرات آزادیها، و شروع مبارزه مسلحانه انقلابی و موج دستگیریها و اعدامها، ارتباط فرنگیس با سازمان قطع شد. وی در حالیکه برای ارتباط مجدد با سازمان تلاش میکرد، به همراه تعداد دیگری از هواداران و زیر پوش خیاطی، مسئولیت رسیدگی به تعدادی از خانواده شهدا و زندانیان سیاسی مجاهد خلق را بهعهده گرفت و درآمدش از کار خیاطی را برای تأمین هزینه زندگی آنها، اختصاص میداد.
فرنگیس که مشتاق وصل مجدد به سازمان بود و در این مسیر بسیار تلاش کرد، نهایتأ موفق شد در سال ۱۳۶۵، ارتباط خود را با سازمان وصل کند.
در ابتدای تابستان ۱۳۶۵ بعد از اینکه همسرش، مجاهد صدیق کریم رشیدی (محراب) از کشور برای پیوستن به نیروهای سازمان خارج شد، مأموران جنایتکار رژیم وی را دستگیر کرده و زیر فشار و شکنجه قرار دادند تا از کم و کیف خروج محراب مطلع شوند و بیش از یکسال و نیم وی را در زندان دزفول، به همین بهانه نگاه داشتند.
پس از آزادی از زندان در اواخر سال ۱۳۶۶، وی که مشتاق پیوستن به نیروهای سازمان در منطقه مرزی بود، نهایتاً موفق به تماس با پیک سازمان شد و برای خروج از کشور در بهار سال ۱۳۶۷ اقدام کرد، اما اکیپ آنها در مرزهای شرقی کشور، توسط پاسداران خمینی دستگیر و همگی را روانه زندان اهواز کردند.
فرنگیس بلافاصله زیر شکنجههای وحشیانه قرار گرفت، اما با مقاومت و ایستادگیش، درسی درخشان از عزم و اراده و ایمان زن مجاهد خلق، به بازجویان و شکنجهگران وحشی خمینی نشان داد.
در جریان حکم خمینی ملعون، برای قتلعام زندانیان سیاسی سر موضع در تابستان سال ۱۳۶۷، دژخیمان زندان، به فرنگیس که به زندان یونسکو دزفول منتقل شده بود، سه شب فرصت دادند تا با ابراز ندامت و پشیمانی و محکوم کردن سازمان، آزاد شود، یا در غیر اینصورت، اعدام خواهد شد.
فرنگیس با شجاعت و جسارت تمام در پاسخ به مزدوران خمینی گفته بود، «اگر همین الآن هم مرا آزاد کنید، با پای پیاده هم که شده، نزد مجاهدین خواهم رفت».
نهایتا جانیان خمینی، این زن انقلابی مجاهد و تسلیمناپذیر را، همراه با چند مجاهد سر موضع دیگر، در زندان دزفول در جریان قتلعام ۱۳۶۷، سربدار کرده و بهشهادت رساندند.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
با ارسال تصاویر و زندگینامه شهید، ما را در تکمیل شناسنامه شهیدان یاری رسانید. >>> تلگرام مجاهد: @mojahedin_org
خاطرات
تصاویر یادگاری
تصویر مزار شهید