زندگینامه شهید
هادی محمدنژاد در سال ۱۳۳۹، در لاهیجان به دنیا آمد؛ تحصیلاتش را تا دریافت دیپلم در همان شهر سپری کرد. سپس در رشته زیست‌شناسی دانشگاه گیلان پذیرفته شد. وی در جریان مبارزات دانشجویی علیه حاکمیت شاهنشاهی، با مسائل سیاسی و با نام و آرمان سازمان مجاهدین آشنا گردید.
هادی در قیام مردم ایران علیه دیکتاتوری شاه خائن در سال ۱۳۵۷، فعالانه شرکت داشت و در صحنه‌های مختلف درگیری و رویارویی با نیروهای سرکوبگر شاه و عقب‌راندن آنها از صحنه تظاهرات، با کمک دوستان همرزمش، نقش مهمی ایفا کرد.
وی پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، به‌عنوان هواداری پرشور، فعالیت‌های سیاسی خودش را به شکل حرفه‌یی و تمام وقت در ارتباط با سازمان در لاهیجان آغاز کرد و مدتی بعد، که دانشگاهها باز شد، به رشت منتقل گردید و در بخش دانشجویی به مسئولیت‌هایش ادامه داد.
با تعطیلی دانشگاهها در سال ۱۳۵۹ تحت عنوان انقلاب فرهنگی با دستور خمینی ملعون، هادی در ارتباط با ستاد سازمان در رشت قرار گرفت.
وی به‌دلیل این‌که مجاهدی فعال بود و سه برادر دیگرش نیز مجاهد و شناخته شده بودند و هم‌چنین از محبوبیت زیادی در میان مردم برخوردار بود، در اواخر سال ۱۳۵۹ توسط پاسداران کمیته دستگیر و روانه زندان سپاه رشت شد.
پاسداران از همان ابتدا وی را تحت فشار قرار دادند و پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و سرکوب تظاهرات بزرگ سازمان به فرمان خمینی ملعون و آغاز مبارزه مسلحانه سراسری، فشارها، همراه با شکنجه بر زندانیان مجاهد از جمله هادی بالا گرفت. شکنجه‌گران با توجه به شناخته‌شدگی وی به‌دنبال این بودند که وی را در هم‌شکسته، به ندامت و تسلیم بکشانند، اما ایستادگی وی بر مواضع مجاهدی‌اش آنها را بور و کور کرد.
وی که ابتدا در بند یک زندان سپاه و سپس در بند معروف به زیر‌زمین محبوس بود، در اوایل سال ۱۳۶۲ به زندان گوهردشت کرج منتقل گردید.
هادی در زندان گوهردشت نیز به‌عنوان مجاهدی سرموضع، با روحیه تهاجمی‌اش در برابر فشارهای زندانبانان و شکنجه‌گران، باعث بالارفتن روحیه مقاومت در زندان می‌شد.
به گفته مجاهدانی که در زندان گوهردشت با او همبند بودند، وی در مناسبت‌های مختلف، با خواندن شعر و سرود و ترانه، شعله مقاومت را همواره، روشن نگاه می‌داشت.
در سال ۱۳۶۶، هادی و چند تن از همرزمان مجاهدش را به‌دلیل فعالیت‌های جمعی در زندان، از جمله انجام ورزش جمعی روزانه و... که نماد مقاومت و ایستادگی در برابر دژخیمان بود، برای فشار بیشتر و به‌عنوان تنبیه، به «فرعی ۸» در زندان گوهردشت منتقل کردند، اما هادی در این میدان نبرد نیز، سرفراز بود.
یکی از همبندان سابق وی نقل کرده است که در روز ۱۷ مرداد ۱۳۶۷، هادی از طریق «مورس» روی دیوار به وی اطلاع داد که وی را برای دیدن صحنه به دار آویختن سایر مجاهدان و درهم‌شکستن روحیه او به «سالن مرگ» برده‌اند و چون کماکان بر موضع مجاهدی پای فشردم، به‌من گفتند که روز بعد تو را اعدام می‌کنیم.
بدین ترتیب هادی، این مجاهد گرد و دلیر در جریان قتل‌عام هزاران زندانی مجاهد سر موضع که با فتوای خمینی جنایتکار انجام شد، سرفرازانه سربدار شد و به کاروان بزرگ شهدای مجاهد خلق پیوست. سه برادر هادی و همسر برادر او نیز از جمله شهدای مجاهد خلق هستند.
فریدون محمدنژاد در تاریخ ۱۷ شهریور ۱۳۶۰، به‌شهادت رسید.
مهدی محمدنژاد در تاریخ ۱۹ مهر ۱۳۶۰، به‌شهادت رسید.
محمد محمدنژاد در قتل‌عام تابستان ۱۳۶۷، به‌شهادت رسید.
سید اقدس میرحسینی مقدم، همسر برادر هادی اوایل سال ۱۳۶۱ به‌شهادت رسید.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
با ارسال تصاویر و زندگینامه شهید، ما را در تکمیل شناسنامه شهیدان یاری رسانید. >>> تلگرام مجاهد: @mojahedin_org
خاطرات
تصاویر یادگاری
تصویر مزار شهید
