زندگینامه شهید
زندانی زمان شاه : ۱۳۵۴ / زندان وکیل آباد مشهد / ۲ سال
نحوه شهادت : تهاجم پاسداران به پایگاه مرکزی مجاهدین
میرطه میرصادقی در سال۱۳۳۲ در خانواده‌ای زحمتکش در محله میرکریم گرگان متولد شد، دوران کودکی و نوجوانی طه همراه با کار مداوم در کنار پدرش و در کشاکش سختیها سپری شد. گذر از فراز و نشیبها و سختیها طه را از شخصیتی استوار و روحیه‌ای رزمنده و پرشور برخوردار کرده بود.
میرطه در سال۵۰ پس از گرفتن دیپلم وارد دانشکدهٴ الهیات مشهد شد. او از همان سال اول ورود به دانشکده فعالیت‌های سیاسی مبارزاتی مخفی خود را در ارتباط با یکی از گروه‌های هوادار مجاهدین شروع می‌کند. در سال۵۳ پس از دستگیری برخی از اعضای آن گروه، میرطه توانست امکانات انتشاراتی گروه را حفظ کرده و مورد استفادهٴ مجدد قرار دهد. پس از مدتی او با گروه والعصر که از گروه‌های وابسته به سازمان مجاهدین خلق در استان خراسان بود، ارتباط برقرار می‌کند و امکانات انتشاراتی حفظ شده را در اختیار گروه والعصر قرار می‌دهد و خود نیز در شاخهٔ دانشجویی آن به فعالیت مشغول می‌شود.
میرطه در شهریور ۵۴ با ضربه خوردن گروه والعصر دستگیر و زیر شکنجه‌های سنگین ساواک شاه قرار می‌گیرد، به‌نحوی که بر اثر ضربات بسیار کابل، سوزاندن بدن و بیخوابی‌های مستمرد تا مدتها از بیماریهای مختلف از جمله سردردهای شدید و ناراحتی کلیه رنج می‌برد.
سرانجام در آبان سال۵۴ طه از شکنجه‌گاه ساواک به زندان وکیل‌آباد مشهد منتقل شد و در بیدادگاه نظامی شاه خائن به ۲سال زندان محکوم گردید. دو سال اسارت در زندانهای ساواک شاه و برخورداری از آموزشهای مستقیم مجاهدین، میرطه را به‌یک کادر ارزشمند و فعال مجاهدین تبدیل می‌کند.
یکی از مسئولان سازمان در مورد اشتیاق میرطه به آموزشها می‌گوید: «طه منتظر است که کلمه‌ای از یک آموزش انقلابی از دهانم بیرون بیاید تا سریعاً آن را بگیرد».
میرطه پس از پایان دوران محکومیت خود از زندان آزاد گردید و در خارج از زندان به فعالیت پرداخت. پس از آزادی از زندان مجدداً در اوایل سال۵۷ به تشکیلات سازمان در بیرون زندان وصل شد. در حرکتهای مردمی دوران قیام شرکت و در گسترش قیام در مشهد و گرگان همراه با مجاهدین شهید خسرو رحیمی و قاسم مهریزی‌زاده نقش فعالی داشت.
پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی میرطه میرصادقی مسئولیتهای انقلابی خود را در تشکیلات مجاهدین در مشهد عهده‌دار می‌شود. سازماندهی بخش دانشجویی و تشکیل یکانهای میلیشیا در مشهد از جمله حاصل تلاشهای این مجاهد خستگی‌ناپذیر و دیگر همرزمان او در آن سالها بود. میرطه در سال۵۹ به تشکیلات مجاهدین در مازندران و سپس به تهران منتقل می‌شود و مسئولیتهای خود را در بخش حفاظت سازمان به‌عهده می‌گیرد. آخرین مسئولیتش به‌عنوان معاون فرمانده حفاظت پایگاه سردار خیابانی، به جلوه‌گاه پرشکوهی از زندگی انقلابی او تبدیل شد.
میرطه در میان همرزمانش به شادابی، جنگندگی و پرتلاشی شناخته می‌شد.
سرانجام این مجاهد قهرمان در سحرگاه نوزدهم بهمن ۶۰ در کنار سردار خیابانی جنگید و پس از نبردی حماسی با جراحت بسیار زیاد به زندان منتقل و پس از شکنجه‌های فراوان در اواخر خرداد سال۶۱ به شهادت رسید.
هنگامی که خبر شهادت وی در شهر گرگان پخش شد، مردم شهر که از مبارزات وی و خصایص والا و انقلابی او باخبر بودند، بی‌هراس از دژخیمان خمینی ضدبشر، گروه گروه به خانهٔ مادر سالخوردهٔ او رفتند و با آنها ابراز همدردی و ایستادگی برای سرنگونی رژیم پلید خمینی کردند.
یادش گرامی راه سرخش پررهرو باد
خاطرات
تصاویر یادگاری
تصویر مزار شهید
