زندگینامه شهید
محسن نمونه خواه فرزند اسدالله در سال ١٣٣٦ در تبریز بدنیا آمد.
محسن.
> پس از دوران تحصیلات دبیرستان وارد دانشگاه شد.
او در سال ١٣٥٥ با نمرات عالی در دانشکده برق و الکترونیک دانشگاه تبریز پذیرفته و از همان دوران دبیرستان با مطالعات زیاد با محافل روشنفکری آشنا شد . بعد از ورود به دانشگاه در ارتباط با عناصر فعال سیاسی قرار گرفت. در قیام ضد سلطنتی با دیگردوستانش نقش فعالی را در راه اندازی تظاهرات داشت.
هوش سرشار، شوخ طبعی و خونسردی بی مانند او زبانزد همه بود.
در مواجهه با شرایط سخت مبارزه در ترسناکترین لحظات خونسردی و اعتماد به نفس خود را از دست نمیداد.
همزمان با اوجگیری قیام ٥٧ با سازمان مجاهدین خلق بیش از پیش آشنا و این رابطه عمیق برای اوتا لحظه شهادتش ادامه داشت.
بعد از پیروزی قیام بهصورت تمام وقت مشغول فعالیت درتشکیلات سازمان مجاهدین شد.
محسن در ٣٠ خرداد سال ٦٠ در چهارراه شریعتی شهر تبریز دستگیر و به دادگاه انقلاب (مجاور زندان تبریز) منتقل شد، با اینکه او توسط اوباش لباس شخصی و بدون شناسایی قبلی دستگیر شده بود، بشدت مورد شکنجههای مختلف برای گرفتن اطلاعات قرار گرفت . یکی از شکنجه هایی که در مورد این قهرمان خلق انجام شده بود بریدن پوست گلویش بود بطوریکه دهها بار با یک چاقوی تیز تهدید به بریدن سرش میکردند و بعدها جای زخمها مانند گردنبندی سفید در گلویش دیده میشد؛ بالاخره با مقاومت بی نظیر و عدم شناسایی ارتباطش با مجاهدین، بهعنوان یک هوادار ساده جان سالم بدر میبرد اما با اینحال حبس ابد گرفت.
بهمحض ورود به بند ٩ زندان شروع به برآورد وضعیت کرده و با بقیه هواداران سازمان ارتباط بر قرار کرد و دژخیمان زندان از دستش کلافه شدند و پس از مدتی در خرداد ٦٢ بازجوها بند مزبور را منحل و نفرات آنرا (که در حدود ٦٠ نفر بودند) با بند ٣ گانه (حدود ٩٠٠نفر) ادغام کردند.
ورود محسن و یارانش به بند سه گانه باعث بالا رفتن روحیه جمعی دربند شد و پس از مدت کوتاهی با بقیه هواداران سازمان در زندان ارتباط برقرار کرد و تشکیلات سازمان را براه انداختند.
سرانجام در پاییز ٦٢ با یورش مسلحانه سپاه پاسداران و بازجوها به مقاومت داخل زندان بیشتر زندانیان در داخل زندان دوباره دستگیر و راهی انفرادی شدند.
محسن بهعنوان نفر اول بهمراه ٩ مجاهد دیگر مسئولیت کل قضایا را بعهده گرفتند و جانهای خود را فدای جمع کردند.
بازجوها ٦ ماه آنها را در انفرادی زندان و چند ماه در انفرادی سپاه تحت فشار قرار دادند تا بلکه خللی در اراده آنها ایجاد کنند اما آن ١٠ نفر به غیر از عشق به خلق و خالق و سازمانشان حرف دیگری برای دژخیم نداشتند.
سرانجام در تاریخ ٢٣ شهریور ٦۳ محسن نمونه خواه و ۹ مجاهد دیگر (روز عید غدیر) در زندان تبریز تیرباران شدند.
خاطرات
تصاویر یادگاری
تصویر مزار شهید