زندگینامه شهید
به یاد شهیدان قهرمان حماسهٔ خونین ۲۵آبان ۱۳۶۱ در اطراف تبریز
بعدازظهر ۲۵ آبانماه ۱۳۶۱، تبریز و مناطق اطراف آن شاهد یکی از نبردهای قهرمانانهٔ فرزندان مجاهد خود بود. در آن روند رزمندگان مجاهد خلق، جانانه در برابر هجوم پاسداران جنایتکار خمینی به پایگاه مقاومتشان، به دفاع برخاسته بودند. در این نبرد حماسی ۲۳ ساعته، رزمندگان مجاهد، ابتدا با آن که جز چند سلاح کمری، مسلح دیگری در اختیار نداشتند، توانستند پس از یک ساعت نبرد قهرمانانه ، حلقهٔ محا صرهٔ مزدوران را شکسته و همگی از پایگاه خارج شوند. آنگاه با عزیمت دلاوران مجاهد به سوی شهر مرند، سپاه ضدخلقی تبریز وحشت‌زده نیروهای مزدور خود را در جهت مسدود ساختن راههای خروجی شهر تبریز بسیج کرد و تورهای متعدد بازرسی در مسیر شهر مرند ایجاد نمود. رزمندگان مجاهد پس از عبور موفقیت‌آمیز از چندین تو بازرسی و از جمله پس از عبور از پست باند سهلان، خود را به روستای "امند" واقع در ۱۵ کیلومتری تبریز رساندند و در آنجا به‌علت خراب شدن اتومبیل، متوقف شده و در آنجا آمادهٔ نبرد و مقاومت در برابر مزدوران خمینی که از هر سو آنان را محاصره کرده بودند، شدند و پس از شکستن حلقهٔ محا صرهٔ پاسداران، در ارتفاعات اطراف روستا موضع گرفتند. و در آنجا ۵مجاهد دلیر، شهدای قهرمان: مجید رهبر، اکرم خراسانی (اسدالله زاده)، رضا هاشملو، جواد محمدی و نادر استاد اسداللهی در سوز و سرمای شدید و در میان کوه‌ها و صخره‌های پوشیده از برف آذربایجان، بیش از ۳۰ساعت در برابر انبوه پاسداران تا دندان مسلح خمینی مقاومت کردند.
در پایان این نبرد نابرابر، تنها سلاحهای خالی از فشنگ و جسد های بی‌جان و یخ‌زدهٔ ۵مجاهد دلیر به‌دست پاسداران مزدور خمینی افتاد. آنها تا ساعتها پس از شهادت رزمندگان مجاهد، جرأت نزدیک شدن به صخره‌های محل استقرار مجاهدین را نداشتند و سرانجام پس از اطمینان از شهادت این قهرمانان، پیکرهای بی‌جان آنان را به شهر تبریز منتقل کردند. از آنجا که خبر این مقاومت حماسی به‌طور گسترده‌یی در میان مردم تبریز منعکس شده بود، مزدوران با به نمایش درآوردن پیکرهای پاک و بی‌جان رزمندگان شهید مجاهد خلق در این شهر درصد قدرت نمایی برآمدند. نمایش مسخره‌ای که جز برانگیختن خشم و نفرت بیش از پیش خلق نسبت به این جانیان ضدبشر، سود دیگری عایدشان ننمود.
مجاهد شهید جواد محمدی (طاهر)
مجاهد شهید جواد محمدی از فرماندهان دلیر میلیشیای قائمشهر بود که در جریان مقاومتهای گسترده‌ی مردمی در برابر تهاجمات فالانژها و مزدوران ارتجاع به مراکز فعالیت و یا مراسم و میتینگهای نیروهای انقلابی و به‌ویژه مجاهدین، نقش فعال و ارزنده‌ای داشت. از جمله در جریان هجوم وحشیانه‌ی پاسداران و چماقداران در اسفند ۵۸ به ستاد جنبش ملی مجاهدین در قائمشهر که منجر به‌شهادت مجاهد شهید علی عین‌الله پور و مجروح شدن بیش از هزار نفر از مردم گردید. جواد، شجاعت و مقاومت قابل تحسینی از خود نشان داد و از همان زمان مورد شناسایی و خشم ضدانقلابی پاسداران مزدور قرار گرفت.
جواد از پاییز سال ۵۹ در شورای محلات شهر بابل به فعالیت پرداخت و پس از ۲۰خرداد ۶۰ مسئولیت چند تیم را در این شهر به‌عهده گرفت. اما در همین ایام مورد شناسایی پاسداران مزدور قرار گرفته و دستگیر شد.
او را پس از دستگیری به زندان قائمشهر منتقل کرده و شدیداً تحت شکنجه قرار دادند. اما بعد از گذشت مدت زمانی جواد به همراه یکی دیگر از همرزمانش موفق شد با شکستن پنجرهٔ زندان از آنجا بگریزد و پس از مدتی مجدداً به یاران خود در آمل بپیوندد.
یکبار دیگر نیز به‌طور اتفاقی جواد مورد سوءظن پاسداران قرار گرفت و دستگیر شد، اما با زیرکی و هوشیاری خاصی توانست از چنگ آنان بگریزد. جواد بعد از آن که به تهران آمد، به فعالیت پرداخت.
سرانجام جواد (طاهر) دلیر پس از پشت سر گذاشتن آزمایشات فراوان و با کارنامه‌ای درخشان و افتخارآمیز از سالها فعالیت مستمر و پیگیر انقلابی، در جهت تحقق آرمانهای والای توحیدی مجاهدین، آخرین برگ زندگی پر بارش را با حماسه‌ای درخشان در کوهستانهای آذربایجان رقم زد و به کاروان شهدای پرافتخار مجاهد خلق پیوست.
یادش گرامی باد.
خاطرات
تصاویر یادگاری
تصویر مزار شهید
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
با ارسال تصاویر و زندگینامه شهید، ما را در تکمیل شناسنامه شهیدان یاری رسانید. >>> تلگرام مجاهد: @mojahedin_org
