زندگینامه شهید
علیجان پناهی در سال۱۳۳۸، در شهرکرد بهدنیا آمد؛ تحصیلات دبستان و دبیرستان را در همان شهر سپری کرد و برای ادامه تحصیلات در رشته پزشکی، وارد دانشگاه اصفهان شد.
وی، در سالهای ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷، در راهپیماییها و تظاهرات مردمی بر علیه دیکتاتوری شاه خائن بسیار فعال بود، بهنحوی که خانه آنها، تبدیل به محل تجمع فعالان و سازماندهان تظاهرات شهرکرد شده بود.
او در حین همین فعالیتها، با نام و آرمان سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا شد و کاملاً شیفته اهداف مردمی سازمان گردید.
پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، علیجان، همراه با برادران مجاهدش، جنبش ملی مجاهدین را در شهرکرد راهاندازی کرد.
وی از مسئولان جنبش در شهرکرد بود که در تمامی فعالیتهای سازمانی در این شهر، از جمله برگزاری جلسات و مراسم و تظاهراتهای افشاگرانه سازمانی و همچنین امور تبلیغاتی و توزیع و فروش نشریه و کتب سازمان نقش چشمگیری داشت.
علیجان بهدلیل همین فعالیتها، در اردیبهشت سال ۱۳۶۰، توسط مزدوران سپاه دستگیر و روانه زندان دستگرد اصفهان گردید.
بازجویان و شکنجهگران در زندان، بلافاصله علیجان را زیر شدیدترین شکنجهها قرار دادند. بهنحوی که آثار شکنجه با سیگار و اتو بر بدن وی، حتی بعد از اعدام و شهادت وی، قابل رویت بود.
علیجان بر اثر شکنجههای وحشیانه، عمده بیناییاش را از دست داد، اما مقاومت و پایداری وی در برابر تمام این فشارها، شکنجهگران را کلافه کرده بود.
او که در زندان، با خبر شهادت برادر مجاهدش مواجه شد، دست به اعتصاب غذا زد، اما زندانبانان جنایتکار، پاسخ وی را با شکنجههای بیشتری دادند.
سرانجام علیجان، این مجاهد دلیر و سر موضع، که با عزم و اراده مجاهدی خود، بازجویان و شکنجهگران را به زانو در آورده بود، در شهریور ۱۳۶۰، به جوخه تیرباران سپرده شد و بهشهادت رسید و بدینترتیب جان خود را در راه آزادی مردم ایران، فدا کرد.
همرزمان وی در زندان، پس از شهادتش به مادر او گفته بودند: «علیجان در زندان و در برابر بازجویان و شکنجهگران مثل یک شیر میغرید و از شکنجه و فشارهای مختلف هیچ باکی نداشت».
همچنین آنها گفتند: «وقتی علیجان را برای اعدام میبردند، گفته بود: دستان مرا باز بگذارید، چون من از اعدام استقبال میکنم. او با وجود اینکه بینائیش را از دست داده بود، اما خواسته بود که چشمانش را هم نبندند».
مرادعلی و خداخواست برادران علیجان از شهدای گرانقدر سازمان مجاهدین در شهر کرد هستند.
همچنین محمدجعفر پناهی پسر عموی وی نیز، از شهدای سازمان در همین شهر است.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
با ارسال تصاویر و زندگینامه شهید، ما را در تکمیل شناسنامه شهیدان یاری رسانید. >>> تلگرام مجاهد: @mojahedin_org
خاطرات
تصاویر یادگاری
تصویر مزار شهید