با یاد مجاهد شهید یحیی قلاوند

زندگینامه شهید

یحیی قلاوند در سال ۱۳۴۲، در اندیمشک به دنیا آمد. تحصیلات دبستانی و دبیرستانی را تا گرفتن دیپلم در همان شهر به‌پایان برد. او در حالی‌که جوانی ۱۵ ساله بود در قیام و تظاهراتهای مردم ایران علیه نظام سلطنتی در سال ۱۳۵۷، شرکت داشت و همان زمان با سازمان مجاهدین خلق آشنا شد.
وی پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، با خواندن زندگینامه بنیانگذاران و سایر شهدای سازمان، آشنایی بیشتری با اهداف رهائیبخش سازمان پیدا کرد و به‌عنوان هواداری پرشور، در انجمن دانش‌آموزان مسلمان، هواداران سازمان، در دبیرستانی که تحصیل می‌کرد، مشغول به فعالیت شد.
وی همزمان با ادامه تحصیلاتش، در تمامی فعالیت‌های بخش دانش‌آموزی سازمان در اندیمشک، از جمله فروش نشریه مجاهد، حضور در دکه‌های خیابانی برای ارائه نشریات و کتب و معرفی اهداف مردمی سازمان شرکت داشت و در تظاهرات اعتراضی علیه اقدامات سرکوبگرانه کمیته‌چی‌ها و چماقداران رژیم خمینی، فعال بود.
وی هم‌چنین در پخش نشریه مجاهد در روستاهای اندیمشک و توزیع کتابهای سازمان در پایگاههای هوایی و زمینی دزفول از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کرد.
یحیی در حالی‌که در سال ۱۳۶۱، سال آخر دبیرستان را در می‌گذراند، وارد واحدهای عملیاتی میلیشیای مجاهد خلق در شهر اندیمشک شد و در تهیه الزامات عملیاتی برای واحد مربوطه، ایفای مسئولیت کرد.
با لو رفتن واحد عملیاتی، وی نیز در تاریخ دهم شهریور ۱۳۶۱، دستگیر و به زندان و شکنجه‌گاه یونسکو در دزفول منتقل گردید و تحت بازجویی و شکنجه‌های وحشیانه قرار گرفت. وی که ماهها در سلول انفرادی بود، بر اثر فشار شکنجه‌ها به خون‌ریزی معده دچار شد، اما مزدوران خمینی از بردن وی به بیمارستان خودداری کردند.
یحیی در بی‌دادگاه آخوندی، ابتدا به اعدام و سپس به ۱۰ سال حبس محکوم گردید.
وی در زمستان سال ۱۳۶۱ به زندان اوین منتقل گردید. در زندان اوین بخش دیگری از فعالیت‌هایش توسط یک بریده مزدور لو رفت و وی را مجدداً زیر شکنجه بردند که بر اثر آن بینایی یک چشمش را از دست داد.
پس از حدود ۱۱ ماه حبس در شکنجه‌گاه اوین، به زندان سپاه در شهر اهواز و سپس به زندان شوشتر و زندان خرم‌آباد منتقل گردید و سرانجام به زندان یونسکو در دزفول برگردانده شد.
یکی از مجاهدان همبند وی در مورد مقاومت بالای وی در زندان، این‌چنین نوشته است:
«یحیی از مقاوم‌ترین بچه‌های زندان بود و همیشه مورد آزار و اذیت و شکنجه شکنجه‌گران واقع می‌شد و مدتها در سلول انفرادی بود. مدتی در زندان اوین و مابقی آن در زندان یونسکو دزفول بود و مدتها ممنوع ملاقات بود. یکبار رژیم از او خواست که درخواست مرخصی بکند تا به او مرخصی بدهند. او گفت من از شما درخواست ملاقاتی و مرخصی ندارم».
وی بین زندانیان مجاهد، به صبر و شکیبایی و استواری در برابر دشمن، شناخته می‌شد.
سرانجام این مجاهد پاکباز، پس از ۵ سال تحمل حبس و اسارت، همراه با فشار و شکنجه بسیار، در جریان قتل‌عام زندانیان مجاهد سر موضع، در سال ۱۳۶۷، با فتوای خمینی جنایتکار، سربه‌دار شد و به کاروان عظیم شهدای مجاهد خلق پیوست.
مجاهد شهید پروانه قلاوند خواهر یحیی نیز در قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷، سربدار شد.
مجاهد شهید ضرغام قلاوند برادر کوچکتر یحیی نیز در سال ۱۳۷۴، توسط دژخیمان رژیم آخوندی شهادت رسید.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
با ارسال تصاویر و زندگینامه شهید، ما را در تکمیل شناسنامه شهیدان یاری رسانید. >>> تلگرام مجاهد: @mojahedin_org

خاطرات

تصاویر یادگاری

تصویر مزار شهید