زندگینامه شهید
مجاهد شهید نسرین رجبی از فرزندان دلاور مردم ایلام در سال۱۳۴۱ در همین شهر متولد شد و تحصیلاتش را تا کسب دیپلم متوسطه ادامه داد. نسرین با آشنایی با سازمان، گمشده خود را پیدا کرد و دیگر هیچ چیز نمیتوانست مانع فعالیت و تلاش عاشقانهاش برای وصل به سازمان شود. نسرین رجبی مجاهدی بود که زندان و شکنجهٔ دژخیمان رژیم آخوندی نتوانست خللی در عزمش برای پیوستن به مجاهدان راه آزادی ایجاد کند.
نسرین در خرداد سال۶۰ دستگیر شد و در زندان سپاه ایلام ودیزلآباد کرمانشاه طعم شکنجه و زندان را چشید. وی تا سال۶۳ یا ۶۴ در زندان بود.
نسرین در اردیبهشت ۱۳۶۷ پس از عملیات آفتابِ ارتش آزادیبخش، به همراه تعدادی از همرزمانش برای پیوستنِ به ارتش آزادیبخش اقدام کرد که هنگام خروج از کشور توسط پاسداران دستگیر و راهی زندان شد. در زندان شکنجههای وحشیانه باعث عفونت پای چپ نسرین میشود و شنواییاش را بهطور نسبی از دست میدهد. اما نسرین قهرمان همچنان از زندانیان مقاوم و سر موضع باقی ماند.
همرزمان و آشنایان نسرین در موردش یادداشتهای مختلفی نوشتهاند. از جمله مجاهد شهید علیرضا اسلامی مینویسد: نسرین و خواهرم فرح، همزمان با هم دستگیر شدند. نسرین در آخرین ملاقاتی که برادرش جبار با او داشت گفته بود که احتمال زنده ماندنش کم است.
در یادداشتی از زندانیان در مورد نحوه شهادت این مجاهد قهرمان آمده است: «بعد از پذیرش آتشبس، فرح اسلامی، حکیمه ریزوندی، مرضیه رحمتی، نسرین رجبی و جسومه حیدری را به بهانه امن نبودن زندان ایلام و انتقال آنها به جایی امن، سوار ماشین کرده و بردند. ما اول تصور کردیم آنها را به کرمانشاه یا تهران بردهاند، اما کمی بعد خبر از "شَباب،"یکی از روستاهای اطراف "سرابله" به دستمان رسید. خبر این بود که موقعِ عبور ماشین حامل این زندانیان از شَباب، ماشینشان خراب میشود و چون به تاریکی خورده بودند، به ناچار شب را در آن روستا و در خانه یکی از اهالی میگذرانند تا روز بعد پس از حل و فصل مسأله ماشین، روانه مقصد جنایتکارانهشان میشوند.
سرانجام پاسدارانِ شب، مجاهدان قهرمان نسرین رجبی، فرح اسلامی، جسومه حیدری، حکیمه ریزوندی و مرضیه رحمتی را به تپهیی در اطراف صالحآباد منتقل کرده و تیرباران میکنند.
در آذر ماه ۱۳۶۷، بعد از گذشت چند ماه از اعدام شقاوتبار آنها، به خانوادهٴ شهیدان اطلاع دادند که فرزندانشان اعدام شدهاند. یک پاسدار دژخیم به خانوادهٴ آنها از جمله نسرین قهرمان میگوید: «دخترتون رو به جرم هواداری از مجاهدین اعدام کردیم! اگه صداتون در بیاد و مراسم بذارین یا کسی رو برای مجلس ختم دعوت کنید، همتون رو اعدام میکنیم، ده روز دیگه بیاین تا محل قبرش رو بگیم!»
ده روز بعد دژخیمان آدرس مزار را میدهند: «آرامگاه علی صالح، صالح آباد بر روی تپهیی خارج از قبرستان عمومی شهر».
در این محل ۱۱شهید مجاهد خلق را پس از شکنجه، اعدام کرده و اجساد آنها را در گودالی به طول ده متر، بهطور جمعی دفن کردند. از جمله این مجاهدان قهرمان، نسرین رجبی، فرح اسلامی، حکیمه ریزوندی، مرضیه رحمتی، جسومه حیدری، نصرالله بختیاری، بهزاد پورنوروز و عبادالله نادری بودند.
خاطرات
تصاویر یادگاری
تصویر مزار شهید
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
با ارسال تصاویر و زندگینامه شهید، ما را در تکمیل شناسنامه شهیدان یاری رسانید. >>> تلگرام مجاهد: @mojahedin_org