زندگینامه شهید
زندانی زمان شاه: ۱۳۵۲ / ۴سال
نحوه شهادت: در گیری در پایگاه مرکزی مجاهدین همراه سردار شهید خلق موسی خیابانی
مجاهد شهید محمد مقدم در سال۱۳۳۰ در تهران متولد شد و پس از طی تحصیلات ابتدایی و متوسطه در رشتهٔ مدیریت دانشکدهٴ علوم ارتباطات به تحصیل پرداخت. سال۵۲ در جریان فعالیتهای مبارزاتی خود بر علیه رژیم شاه خائن به همراه تنی چند از یاران و همفکرانش دستگیر شد و به زندان افتاد و پس از شکنجههای سخت به ۴سال زندان محکوم گردید.
سالهای ۵۰ و ۵۱ و۵۲ دوران ضربه برای انقلابیون و اوج غرور پیروزی شاه و ساواک و بگیر به بند مجاهدین و نیروهای مبارز دیگر بود.
باز جویان سرمست از پیروزی دنبال ضربات بیشتری بودند و در زیر شکنجه رجز میخواندند و در حالی که شکنجه میکردند و وعده نابودی مجاهدین را میدادند
محمد قهرمان بعد از دستگیری بهشدت زیر شکنجه قرار گرفت. در یکی از وحشیانهترین و غیرمعمولترین شکنجهها، با میله آهنی ضربات زیادی به کمر و پشت محمد میزدند، بهطوریکه محمد چند روز توان تکان خوردن نداشت. بعد از این شکنجههای وحشیانه از او خواستند تا همه اطلاعاتش را بنویسد والا از این شکنجهگاه بیرون نخواهد رفت.
ساواک شاه برای اینکه فشار شکنجه را بر محمد بیشتر کند شکنجه روانی را هم به خدمت گرفت و همزمان صدای زجر کشیدن زندانیان زیر شکنجه را برای وی پخش میکردند. صدایی که هر زندانی مجاهد را بیش از شکنجه خودش، شکنجه میکند. اما از آنجا که بهدلیل ایستادگی محمد قهرمان بر مواضع انقلابیاش ساواک به چیزی نرسید وی را به تخت فلزی بستند و به نوبت با کابل وی را شکنجه کردند بهنحوی که توان حتی چند قدم راه رفتن را هم تا مدتها از محمد قهرمان گرفتند.
خواهر محمد در این رابطه نوشته است: «بعد از دستگیری و شکنجههای وحشیانه ساواک شاه محمد به همراه سایر زندانیان در زندان قصر اعتصاب غذا کرده بودند که ۴۰روز اعتصاب بودند و از همان موقع بهدلیل شکنجههای طولانی و وحشیانه ساواک و بازجوییهای همراه با تنبیه و فشار و تهدید دائم خونریزی معده و روده میکرد در بیرون زندان هم همین مشکل را داشت و با وضعیت خونریزی و درد به خانه میآمد و رسیدگی پزشکی و دارویی میکردیم و یا غذای خاص برایش درست میکردیم.
یکبار از توپ فوتبال کردن زندانی و اینکه این شکنجه چقدر دردناک است گفت ولی زود آنرا بست و ادامه نداد».
محمد در تمامی دوران محکومیت ۴سالهاش در زندانهای مختلف با آموزشهایی که گرفت و فعالیتهایی که داشت به یک کادر ارزشمند تبدیل شد.
پس از آزادی از زندان بر اثر قیام مردم علیه نظام سلطنتی، بلافاصله با برقراری ارتباط مجدد با سازمان به فعالیتهای انقلابیش به همراه دیگر خواهران و برادران مجاهد خود ادامه داد و فصل نوینی از زندگی مبارزاتی خویش را آغاز نمود، فصلی که یکی از درخشانترین دوران زندگی محمد بود. مجاهد شهید محمد مقدم چند روز پس از تشکیل ستاد علنی سازمان در تهران ابتدا مسئولیت اطلاعات این ستاد را به عهده گرفت و در اواسط سال۵۸ با شکلگیری نهاد دانشآموزی، مسئولیت این نهاد به او واگذار شد.
او از ابتدا با شور و شوقی وصفناپذیر به ایجاد بنای این نهاد انقلابی پرداخت و به سازماندهی نیروهای گسترده و پرشور دانشآموزی همت گماشت.
محمد مقدم بیشک در سازماندهی میلیشیای دانشآموزی نقش ارزنده و ویژهیی داشت. همچنین در پایهگذاری اتحادیهٔ سراسری انجمنهای دانشآموزان مسلمان تهران و گسترش و ارتقاء آن بسیار کوشا بود، بهطوریکه توانست این نیروهای جوان، پرشور و آگاه جامعه را در زمینهٴ سیاسی و نظامی حول دو محور اتحادیه و میلیشیا بهطور همآهنگ فعال ساخته و سازمان دهد. فرمانده محمد مقدم از جسارت، تحرک، طمانینه، تسلط کافی و درعینحال قدرت فرماندهی بالایی برخوردار بود. به همین دلیل در اغلب تظاهرات اعتراضی دورهٴ سیاسی یکی از فرماندهان اصلی صحنه بود. در راهپیمایی پرشکوه مادران در ۷اردیبهشت ۶۰، فرماندهٔ اول و اصلی صحنه بود و نیز در تظاهرات تاریخی و سرنوشتساز ۳۰خرداد یکی از فرماندهان صحنه بهشمار میرفت.
مجموعه ویژگیهای انقلابی مجاهد شهید محمد مقدم از جمله قدرت بالای فرماندهی نظامی، درک درست روابط و مناسبات انقلابی و فداکاری و ایثار لازم برای چنین مناسباتی، محمد را تا فرماندهی واحدهای ویژهٔ حفاظت سردار کبیر خلق ارتقاء داد.
ریزترین مسائل پایگاه از چشمان تیزبین محمد دور نمیماند. حضور او در حل و فصل مسئولانه کلیهٴ مسائل، از سادهترین مشکلات صنفی گرفته تا مسائل خاص نظامی و امنیتی و نیز مناسبات تشکیلاتی درون پایگاه چشمگیر بود. او همیشه با یادآوری مسئولیت خطیر به کلیهٴ افراد پایگاه اعضای واحدهای حفاظتی سردار میگفت: «شما الآن در ستاد فرماندهی انقلاب بهسر میبرید، قدر خود را بشناسید و به وظایف انقلابیتان عمل کنید».
وصیتنامهٔ پرشور محمد بیانگر بْعد دیگری از شخصیت انقلابی اوست. در این وصیتنامه احترام و احساس قدرشناسی عمیق نسبت به سمبلها و مسئولان سازمان، احساس مسئولیت و عشق به نسل انقلاب، و ایمانی عمیق به پیروزی محتوم خلق در رهایی از چنگال خمینی خونآشام موج میزد. چهرهٔ او هنگام شنیدن خبر تیرباران خواهران و برادران مجاهد و میلیشیا چنان درهم میپیچید که بیانگر اوج نفرت او نسبت به قاتلان این نسل انقلابی بود، اما لحظاتی بعد، محمد را میدیدی که با همان روحیهٔ پرشور و سرزنده همیشگی میگوید: «بچهها ما پیروزیم» و بعد قطعهای از وصیتنامههای شهدا را زمزمه میکرد و میگفت: «ما متکی به چنین نسلی هستیم، پس حتماً پیروزیم…»
نام مجاهد قهرمان محمد مقدم، فرمانده واحدهای ویژه حفاظتی سردار کبیر آزادی مجاهد شهید موسی خیابانی که در رکاب او به خاک افتاد، همواره بر تارک افتخارات نسل انقلابی این میهن خواهد درخشید.
یادش گرامی و راه و آرمان پر افتخارش پر رهرو باد
خاطرات
تصاویر یادگاری
تصویر مزار شهید
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
با ارسال تصاویر و زندگینامه شهید، ما را در تکمیل شناسنامه شهیدان یاری رسانید. >>> تلگرام مجاهد: @mojahedin_org