با یاد مجاهد شهید فاطمه (رضیه) آیت‌الله‌زاده شیرازی

زندگینامه شهید

رضیه آیت‌الله‌زاده شیرازی در سال ۱۳۳۲ در تهران بدنیا آمد. وی بعد از طی دوران ابتدایی و متوسطه، وارد دانشگاه در رشته فیزیک شد. زمانی که سنتهای دست‌وپاگیر، زنان را به کنج خانه می‌کشاند، رضیه در خانوادهای که پدرش یک روحانی بود، بر این سنتها شورید و دیوارهای ناباوری را شکست.
او که به‌دلیل فضای سیاسی خانواده، نسبت به دیکتاتوری سلطنتی به‌عنوان عامل همه مشکلات و محرومیتهای مردم ایران آگاهی داشت، بعد از ورود به دانشگاه وارد مبارزات دانشجویی علیه نظام حاکم شد. در جریان این مبارزات بود که با سازمان مجاهدین آشنا شده بود و در سال ۱۳۵۲ در ارتباط با سازمان قرار گرفت.
فعالیت‌های سیاسی-مبارزاتی او در دانشگاه و هم‌چنین بیرون دانشگاه، باعث شد که به مدت سه سال به زندگی مخفی روی آورد.
رضیه بعد از کسب لیسانس فیزیک، هم‌چنان به فعالیت‌هایش ادامه داد. حضور پرشور وی در تظاهرات‌های مردم در جریان قیام ضدسلطنتی چشمگیر بود.
پس از پیروزی انقلاب به فعالیت‌هایش، به‌صورت حرفه‌یی در ارتباط با سازمان ادامه داد و از جمله در بخش دانشجویی فعالیت می‌کرد.
رضیه که به‌دلیل فعالیت‌هایش چهره‌ای شناخته شده بود، پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و آغاز مبارزه انقلابی مسلحانه، در تیرماه همان سال در یک تردد، برای انجام مأموریتی، مورد شناسایی قرار گرفت و در حالی‌که باردار بود، دستگیر و روانه شکنجه‌گاه شد.
وی در سال ۶۰ در زندان فرزندش را به دنیا آورد. اما به‌دلیل شرایط بد زندان و عدم تغذیه کافی، فرزند تازه بدنیا آمده‌اش در زمستان سال۶۰ فوت کرد.
همان زمان در زندان خبر شهادت همسر مجاهدش صادق هاشم‌زاده ثابت را به وی دادند تا وی را درهم بشکنند. تمام تلاش دژخیمان این بود که وی را وادار به تسلیم کنند از جمله با قطع ملاقات، وی را به مدت دو سال در بی‌خبری از وضعیت خانواده‌اش نگاه داشتند.
یکی از مجاهدان همبندی وی نوشته است: «به‌خاطر حساسیتی که روی وی بود در دوران زندان بسیاری اوقات یا در انفرادی بود یا در بندهای تنبیهی و یا در زیرزمینهای ۲۰۹»
روحیه بالای رضیه در زندان زبان‌زد همبندیهایش بود. فعال بودن در ورزش که در زندان عین مقاومت و مبارزه بود، درست کردن کار دستی‌های مختلف با ابتکاراتی که به خرج می‌داد و تلاش برای انتقال اخبار زندان را از سلولی به سلول دیگر، اقدامات روحیه بخشی بود که وی انجام می‌داد.
یکی از همبندیهایش در همین رابطه نوشته است: «شبها که برق سلول را خاموش نمی‌کردند، رضیه با روزنامه و نخ و نایلون برای چراغ روکش درست کرده بود. شبها بعد از این‌که پاسداران سلول را چک می‌کردند آن را بالا می‌کشید و صبح قبل از آوردن صبحانه، آن را پایین می‌آورد».
این روحیه مقاوم راضیه در شرایطی بود که وی در همان دوران، خبر شهادت دو برادرش مرتضی و احمد و هم‌چنین برادر همسرش ابراهیم هاشم‌زاده ثابت را در زندان شنید.
یکی دیگر از همرزمانش در زندان نوشته است: «رضیه در زندان با روحیه‌ای شاد از خاطراتش می‌گفت که صدای خنده زندانیان در بند میپیچید. رضیه می‌گفت بچه‌ها آرام بخندید اگر اینها بفهمند ما خوشحالیم ما را از هم جدا می‌کنند. من همیشه فکر می‌کردم رضیه با این روحیه بشاش و نظر بلندش، چطور چنین وضعیتی را تحمل می‌کند».
سرانجام بعد از ۷ سال زندان، این زن پاکباز و سر موضع مجاهد خلق در جریان قتل‌عام سال ۱۳۶۷ همراه با هزاران مجاهد سر موضع دیگر، سربدار شد و به پیمانش با خدا و خلق وفا کرد.
برادرانش احمد و مرتضی آیت‌الله‌زاده شیرازی، همسرش صادق هاشم‌زاده ثابت، برادران همسرش ابراهیم و اسماعیل هاشم‌زاده ثابت و مادر همسرش بتول جلالی (مادر هاشم زاده) از شهدای قهرمان مجاهدین خلق هستند.

خاطرات

تصاویر یادگاری

تصویر مزار شهید

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
با ارسال تصاویر و زندگینامه شهید، ما را در تکمیل شناسنامه شهیدان یاری رسانید. >>> تلگرام مجاهد: @mojahedin_org

لینک مزار شهید در قطعه ۱۰۸ بهشت زهرا