یاد مجاهد قهرمان ـ محمد جواد نقاشان شهید حمله موشکی ۲۵خرداد۹۲ به زندان لیبرتی گرامی باد

زندگینامه شهید

تاريخ تولد: ۱۰ خرداد ماه ۱۳۳۶
فارغ‌التحصیل رشته مدیریت دولتی و اداری از دانشگاه تهران

محمد جواد نقاشان، یکی از دانشجویان فعال دانشگاه تهران در دهه ۵۰ بود، یکی از همانها که با الهام و هواداری از پیشتازان مجاهد، پیام مبارزه مسلحانه را به میان مردم بردند و راه انقلاب ضدسلطنتی را گشودند. اما خمینی دجال هزارها از آنان را در قتل‌عام ۶۷ بدار کشید.
جوانی و تحصیلاتش در قوچان و مشهد طی شد. سپس هنگام ورودش به دانشگاه در سال ۵۳، در هوای آزادی ایران از استبداد سلطنتی به جمع دانشجویان مبارز هوادار مجاهدین پیوست و در تظاهراتهای دانشجویی، و خروشهای قیام ۲۲بهمن شرکت داشت. پس از انقلاب عضو انجمن دانشجویان مسلمان دانشگاه تهران بود که در ارتباط مستقیم با مجاهدین قرار گرفت و در فاز سیاسی در روابط عمومی سازمان مشغول به‌کار شد و همچنین از مسئولان انجمن محلات رسالت تهران بود. پس از شروع مقاومت علیه استبداد ولایت‌فقیه، در۲۰اسفند۱۳۶۱ از ایران خارج شد و مدتی در پاکستان در ارتباط با سازمان قرار گرفت و سپس در فرانسه به‌عنوان یکی از مسئولان بخش ارتش فعالیت کرد تا آن که در بهمن ۶۴ به منطقهٴ مرزی ایران و عراق شتافت.
از آن پس او به‌عنوان مجاهدی پرتلاش در ارتش آزادی در عملیاتی مختلف آفتاب، چلچراغ، فروغ جاویدان و سپس در سالهای پایداری، یکی از آفرینندگان حماسه‌های اشرف و لیبرتی بود.

از نوشته‌های مجاهد شهید جواد نقاشان:
«بسیار خدا را شاکرم، در نهایت اطمینان و آرامش و سعه صدر، و با ظرفیت پذیرش مشکلات و تضادها در جمع مجاهدین، در لیبرتی حضور دارم».

شهادت مجاهد قهرمان جواد نقاشان، در موشک‌باران لیبرتی، درست در روز شمارش آرای ریاست جمهوری رژيم، پیامی است از جواد و جوادها به سارقان انقلاب و آزادی مردم. پیامی که مضمون آن را جواد در آخرین نوشته‌های خود در اتمام‌حجت نهایی در دستگاه جنگ صد برابر با رژیم ولایت‌فقیه این‌چنین بیان کرده:

بنام خدا و به‌نام خلق قهرمان ایران
من با اشراف و آگاهی از همهٴ تهدیدها و خطرات از روز اول با تمسک به سرور شهیدان حسین بن علی علیه‌السلام این آرمان و این مسیر را، برای آزادی ایران و مردم مظلوم و در بند ایران برگزیدم، و با افتخار و سربلندی… با پشت کردن به همهٴ مظاهر زندگی عادی، در هر سرفصل به تعهد و آرمان خودم اصرار ورزیده و می‌ورزم، و تا به آخر به آن وفادار خواهم بود. از خدا می‌خواهم به خون شهیدان و رنج مردم محروم و مظلوم ایران مرا شایستهٴ این مسیر بکند تا بتوانم با فدای جان ناچیز خود سربازی کوچک، در مسیر تحقق جامعه بی‌طبقه توحیدی باشم. و با سلام و درود بی‌پایان بر خواهر مریم و برادر مسعود، که همواره پشتیبان و کمک‌کار من در طی طریق در این مسیر سخت و پرشکوه بوده‌اند. باشد تا زندان لیبرتی را پلی به سوی پیروزی و فتح تهران بکنیم. هیهات مناالذله.
محمد جواد نقاشان اول محرم۱۴۳۴، برابر با ۲۶آبان ۱۳۹۱

خاطرات

تصاویر یادگاری

تصویر مزار شهید