زندگینامه شهید
متولد ۱۳۴۴ الیگودرز
«می گویم روز، روز مجاهدین است. اما آنچه به خودم برمیگردد این است که باید در این شب قدر یک بار دیگر انتخاب کنم که مجاهد بمانم و مجاهد بمیرم. ... .. خدایا من برای مردم و در راه تو این راه را انتخاب کردم. ... خدایا من برای جاه و مقام و رده و کرسی مبارزه را انتخاب نکرده بودم و دنبال این چیزها نبوده و نیستم و نخواهم بود. امیرحسین اداوی ۲۸تیر ۹۳»
این کلمات مجاهدی ست از فرزندان زحمتکش مردم الیگودرز که رنج کار و سوز فقر و ناداری مردم ایران را با گوشت و پوست خود حس کرده بود.
او خود نوشته است:
«از آن روزی که خودم را شناختم علاقهی زیادی داشتم که به مدرسه بروم اما پدر نمیخواست... میگفت باید کار بکنی. مجبور بودم با پدرم کار کشاورزی کنم... . بعد هم در تهران کار میکردم. »...
«از آن روزی که خودم را شناختم علاقهی زیادی داشتم که به مدرسه بروم اما پدر نمیخواست... میگفت باید کار بکنی. مجبور بودم با پدرم کار کشاورزی کنم... . بعد هم در تهران کار میکردم. »...
همین حس مستقیم و بیواسطه رنج مردم باعث شد که امیر حسین بهمحض پیدا کردن گمشدهاش در آرمانهای مجاهدین، به هواداری از آنان بشتابد و در سال ۶۸ خود را به ارتش آزادیبخش ملی ایران برساند. و از آن پس هم در ارتش آزادی، لحظهیی از تلاش و سختکوشی باز نایستاد.
امیر حسین که یارانش او را حسین صدا میکردند در نقشه مسیر سال ۹۲ نوشت:
«به این مبارزهی سخت و نابرابر افتخار میکنم... خدایا من با انقلاب خواهر مریم و ارزشهای آن بود که توانستم مجاهد اشرفی باشم. پس مرا شایستهی این نعمت بدار و تو را شگرگزارم که مرا به این سعادت رساندی... .. خدایا در این مبارهی سخت و پیگیر با دشمن خودت، از تو کمک میخواهم تا یک مجاهد اشرفی باشم. مرگ بر رژیم ضدبشری خمینی. امیرحسین اداوی ۷مرداد ۹۲»
«به این مبارزهی سخت و نابرابر افتخار میکنم... خدایا من با انقلاب خواهر مریم و ارزشهای آن بود که توانستم مجاهد اشرفی باشم. پس مرا شایستهی این نعمت بدار و تو را شگرگزارم که مرا به این سعادت رساندی... .. خدایا در این مبارهی سخت و پیگیر با دشمن خودت، از تو کمک میخواهم تا یک مجاهد اشرفی باشم. مرگ بر رژیم ضدبشری خمینی. امیرحسین اداوی ۷مرداد ۹۲»
امیر حسین قهرمان که همیشه در صحنههای رزم و پیکار و عرصههای سازندگی، شاخص و نمونه بود، در شامگاه هفتمین روز از آبان ۹۴ و در میانهٴ ماه محرم، بر اثر موشکباران رژیم ددمنش حاکم بر ایران، بهشهادت رسید و جان خود را فدای آزادی و آبادی میهن در زنجیرش کرد، تا در فردای آزادی ایران، هیچ کودک و نوجوانی مجبور نباشد بر خلاف آرزوهای خود، درس و مدرسه را رها کرده و بهکار طاقتفرسا در کارگاهها و مزارع بپردازد.
به یقین ارادهی امیر حسین برای رهایی مردم ایران از فقر و ستم و سرکوب، در عزم و رزم مجاهدین و فرزندان آگاه ایران، استمرار خواهد یافت و بساط ستم را از ایران برخواهد چید.
خاطرات
تصاویر یادگاری
تصویر مزار شهید