با یاد مجاهد شهید علی حاج اسماعیلی

زندگینامه شهید

علی حاج اسماعیلی در سال ۱۳۴۲، در تهران به دنیا آمد؛ تحصیلات ابتدایی را در تهران سپری کرد و دوره راهنمایی و دبیرستان را تا سال سوم در شاهرود ادامه داد.
وی از سال ۱۳۵۶، از طریق مجاهد شهید نجف‌علی اشرفی، که در سال ۱۳۶۳ همراه با چند مجاهد دیگر در خیابانهای شیراز به دار آویخته شد، با سازمان آشنا گردید و به‌دنبال آن، اقدام به دایر کردن کتابخانه‌یی، به نام شبدری، در خانه یکی از هواداران سازمان، در محله فقیرنشین شاهرود نمود و از این طریق دوستان و نزدیکانش را با سازمان آشنا می‌کرد.
علی در قیام و تظاهراتهای مردم در شاهرود، بر علیه دیکتاتوری شاه خائن در سال ۱۳۵۷، فعالانه شرکت داشت.
او با پخش تصاویر بنیانگذاران و سایر شهدا و اسامی رهبران سازمان در زندان در راهپیمائی‌ها، در شناساندن سازمان به مردم، تلاش زیادی کرد.
وی پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی در ارتباط با جنبش ملی مجاهدین در شاهرود، قرار گرفت و در انجمن دانش‌آموزان مسلمان در دبیرستانی که تحصیل می‌کرد، به فعالیت‌هایش با سازمان ادامه داد.
علی به‌دلیل دارا بودن اخلاق انقلابی و کمکهای مستمری که به مردم محروم در مناطق فقیر نشین شاهرود می‌کرد و رابطه گرم و صمیمی که با آنها داشت، از اعتماد و محبوبیت خاصی در میان آنان، برخوردار بود.
وی در سال ۱۳۵۹، تحصیلاتش را در شاهرود ناتمام گذاشت و با انتقال به تشکیلات دانش‌آموزی سازمان در تهران، به‌طور حرفه‌یی به‌فعالیت‌های خود با سازمان ادامه داد.
وی در تظاهرات بزرگ و سراسری سازمان در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، علیه سرکوب آخرین قطرات آزادی‌ها توسط خمینی ملعون، شرکت داشت و پس از آغاز مبارزه مسلحانه سراسری از فردای ۳۰ خرداد، به زندگی و فعالیت مخفی روی آورد و در واحدهای عملیاتی سازماندهی شد.
علی در تظاهرات تاریخی و قهرمانانه ۵ مهر در تهران، با شعار «شاه سلطان ولایت مرگت فرا رسیده»، همراه با یکی از واحدهای میلیشیای مجاهد خلق شرکت داشت و پس از نبردی جانانه با پاسداران خمینی، مجروح و دستگیر گردید.
پاسداران جنایتکار خمینی، وی را با همان تن مجروح، به زندان اوین برده و تحت شکنجه‌های وحشیانه قرار دادند. اما وقتی با عزم و اراده پولادین و روحیه تهاجمی علی، مواجه شدند، چند روز بعد، در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۶۰، این مجاهد گرد و دلیر را که هنوز زخم‌ها بر بدن داشت، به جوخه اعدام سپرده و به‌شهادت رساندند.
دژخیمان جنایتکار، جسد علی را به خانواده وی تحویل ندادند. آنها پس از پرس و جوی زیاد و مراجعه مستمر به غسالخانه بهشت زهرا، موفق شدند، آدرسی از محل دفن علی و تعداد دیگری از همرزمان مجاهد وی که در همان روز اعدام شده بودند، به‌دست آورند. اما مزدوران جنایتکار خمینی، نه تنها اجازه حضور خانواده‌ها بر مزار عزیزانشان و گذاشتن سنگ بر مزار آنها را ندادند، بلکه آنها را به‌شدت مورد آزار و اذیت قرار دادند.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
با ارسال تصاویر و زندگینامه شهید، ما را در تکمیل شناسنامه شهیدان یاری رسانید. >>> تلگرام مجاهد: @mojahedin_org

خاطرات

تصاویر یادگاری

تصویر مزار شهید