با یاد مجاهد شهید ابوالفضل هاشمیان

زندگینامه شهید

ابوالفضل هاشمیان در سال۱۳۴۳ در شهر قزوین به دنیا آمد. وی تحصیلاتش در در همین شهر تا سطح دیپلم گذراند.
از آنجا که مجاهد شهید غلامحسین هاشمیان پسر عموی ابوالفضل، از زندانیان زمان شاه بود، وی از همان نوجوانی با موضوعات سیاسی و ماهیت ضدخلقی نظام سلطنتی آشنا شد.
به همین دلیل در حالی‌که ۱۴ سال بیش نداشت در قیام و تظاهراتهای مردم علیه شاه خائن در سال ۵۷ شرکت فعال داشت.
ابوالفضل پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، به‌عنوان هوادار مجاهدین وارد فعالیت شد و به‌عنوان یک میلیشیای فعال ابتدا در بخش دانش‌آموزی جنبش ملی مجاهدین در قزوین فعال شد و بعد از مدتی در بخش محلات به مسئولیتهایش ادامه داد. تلاش و حضور وی در دکه‌های فروش نشریه و سایر فعالیت‌های سیاسی سازمان از جمله تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری و مجلس شورای ملی چشمگیر بود.
او تا مقطع ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، در همه تظاهرات و میتینگ‌های سازمان شرکت فعال داشت.
با شروع مبارزه مسلحانه انقلابی وی نیز مانند سایر مجاهدان به زندگی مخفی روی آورد، تا آن که در تیرماه ۱۳۶۰ توسط پاسداران خمینی دستگیر و به شکنجه‌گاه برده شد. مقاومت وی در برابر بازجویان و دژخیمان خمینی باعث شد که به ۱۵سال زندان محکوم شود.
ابوالفضل که در آن زمان ۱۷سال بیش نداشت، با روحیه بالا، چنان مقاومتی در برابر بازجویی‌ها و شکنجه‌ها از خود نشان داد که مزدوران جنایتکار خمینی مجبور شدند برای اعمال فشار بیشتر، او را به زندان قزلحصار تبعید کنند. ابوالفضل، ۴ سال را در زندانهای قزلحصار و گوهردشت، تحت شکنجه‌های مستمر گذراند و در سال ۱۳۶۴، مجدداً به زندان چوبیندر قزوین بازگردانده شد.
یکی از همرزمان ابوالفضل که در بازگشت ابوالفضل به زندان قزوین با او همبند بوده در مورد روحیه و شخصیت ابوالفضل در آن روزها این‌چنین نوشته است:
«ابوالفضل را پس از ۴ سال شکنجه مستمر، نزد ما در زندان قزوین آوردند. او همواره روحیه‌ای بالا و سرزنده داشت و محکومیت ۱۵ سال زندان را به هیچ می‌گرفت. یادم هست شب قبل از آزادی‌ام با ابوالفضل صحبت می‌کردیم، در حین صحبت، به من گفت یادت باشد بیرون رفتی هر وقت دلت گرفت، به یاد شهدا بیفت، قوت قلب می‌گیری (او در واقع حرف سردار خیابانی را یادآوری کرد). جمله‌ای که هیچگاه فراموش نکرده‌ام و همواره با یاد و خاطره ابوالفضل و بقیه شهدا هستم و با خودم آخرین سفارش ابوالفضل را زمزمه می‌کنم و قوت قلب می‌گیرم».
بعد از انجام عملیات بزرگ ارتش آزادیبخش به نام آفتاب در فروردین ۱۳۶۷، مزدوران خمینی در زندانها، همه زندانیان سیاسی و به‌خصوص زندانیان مجاهد و از جمله ابوالفضل را مورد ضرب‌وشتم‌های وحشیانه قرار دادند، اما او با مقاومت و روحیه رزمنده خود، خشم و عصبانیت شکنجه‌گران خمینی را که معنایی جز شکست نداشت برانگیخت.
سرانجام این مجاهد پاکباز، در حالی‌که ۲۴ ساله بود، در جریان قتل‌عام ۱۳۶۷، همراه با هزاران زندانی مجاهد سر موضع، سربدار و جاودانه شد.
مجاهدان خلق غلامحسین هاشمیان از زندانیان زمان شاه، مجتبی و سید حبیب هاشمیان پسرعموهای ابوالفضل از شهدای سرفراز مجاهدین هستند.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
با ارسال تصاویر و زندگینامه شهید، ما را در تکمیل شناسنامه شهیدان یاری رسانید. >>> تلگرام مجاهد: @mojahedin_org

خاطرات

تصاویر یادگاری

تصویر مزار شهید