زندگینامه شهید
بهروز کاظمی، مشعلی فروزان ازجوانان پاکباخته لاهیجان
بهروز در سال ۱۳۴۱در لاهیجان بدنیا آمد، سال سوم دبیرستان بود که در تظاهرات ضددیکتاتوری شاه شرکت کرد. مدت کوتاهی بعد ازسرنگونی شاه به همراه جمعی از دوستان خود به حمایت از مجاهدین پرداخت.
بهروزدر انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۵۸به حمایت از فعالیتهای انتخاباتی مسعود رجوی شرکت فعال داشت.
به این خاطر درسطح شهرلاهیجان به‌عنوان هوادار مجاهدین شناخته شد، دردی ماه ۵۸ دریک خیابان فرعی لاهیجان، فالانژها به او حمله کردند واو را مورد ضرب‌وشتم قرار دادند.
بهروز توانست با تلاش زیاد، از چنگ آنها بگریزد و از این پس تحت تعقیب بود، او میلیشیایی بود که در همه جای شهر به فعالیتهای افشاگرانه می‌پرداخت.
درمرداد ۶۰درحوالی مسجد چارپادشاه لاهیجان موردحمله گشت کمیته قرار گرفت و دستگیرشد، بهروز جریان دستگیری خود را این‌طور تعریف کرد.
برای دیدن دو تن از بچه‌ها به خانه ای می‌رفتم، به یکباره صدای ترمزشدید ماشینی را شنیدم، نگاهم را به طرف ماشین بردم درماشین به‌سر عت بازشد.
یک نفراز که ماشین خارج شد به طرف من حمله ورشد و سلاح خود را به طرف من نشانه گرفت، نفردوم باقنداق تفنگ به سرمن زد و نفر سوم وچهارم هم تلاش کردند که مرا دستگیرکنند.
من مقاومت می‌کردم اما آنها درنهایت توانستند مرا به طرف ماشین خود بکشند، یک کمیته چی درماشین را باز کرد تا مرا داخل آن پرت کند.
من با پا مانع شدم اما به ناگهان ضربه ای به زانوی پای من وارد کردند،دیگر چیزی نفهمیدم و بی هوش شده بودم.
دربین راه درنقطه ای تکانی خوردم و متوجه شدم که دستگیر شدم، اما دوباره به شوک رفتم و دیگر چیزی نفهمیدم تا این‌که مرا به کمیته از آنجا هم مرا به سپاه برده و به زندان انداختند .
دربیدادگاه بهروز به ۶سال زندان محکوم شد و در زندان همواره زانوی چپ بهروز که لق شده بود خالی می‌کرد و به پشت پا می‌رفت که بسیار دردناک بود.
یک بار پیگری کرده بود که چرا نمی‌برید دکترمعالجه کنید رئیس زندان گفت ببین تو چه کارکردی که این کار را با توکردند! در زندان او بسیارمقاوم بود.
مقاومت او عوامل رژیم را وادارکرد که بهروز و بیش ا ز ۵۰نفر از دوستان او را به اوین و سپس قزلحصار تبعید کنند.
او به همراه مجاهد شهید حسن غلامپور، محمد سمیع زاده، حجت اسدی، حمید رضا رمضانپور به قزلحصار تبعید شدند.
بارها او را برای تنبیه و شکنجه به زیر هشت بردند، چند بار ۲۴ساعت او را سرپانگه داشتند و پاهایش به‌شدت ورم نمود اما بهروز هم‌چنان مقاوم ماند.
پس ازیک سال ونیم بهروز ازقزلحصار، به زندان لاهیجان برگشت. اومدت سه سال را درسلول مجرد به‌سر برد. دربهار ۶۵بهروزرا به همراه دوستش، حسین حقانی به بهانه درمان پای آنها به زندان رشت منتقل کردند.
سال ۶۶حکم ۶سال زندان بهروز تمام ش، اما اوهرگزآزاد نشد و شکنجه‌گران رژیم هم هرگزپایش را عمل نکردند.
او ۷سال رنج ناشی از خرد شدن استخوان زانوی پا را روزانه بدوش می‌کشید، سرانجام بهروز به همراه ۸۲تن زندانیان سیاسی لاهیجان در قتل‌عام سال ۶۷در زندان رشت سربدارشد.
خاطرات
تصاویر یادگاری
تصویر مزار شهید
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
با ارسال تصاویر و زندگینامه شهید، ما را در تکمیل شناسنامه شهیدان یاری رسانید. >>> تلگرام مجاهد: @mojahedin_org
