زندگینامه شهید
رقیه اکبری منفرد در سال ۱۳۳۷، در تهران بهدنیا آمد؛ تحصیلات ابتدایی و دبیرستانی را تا گرفتن مدرک دیپلم در همان شهر به پایان برد. وی در راهپیماییها و تظاهرات مردمی بر علیه دیکتاتوری شاه خائن در سال ۱۳۵۷ فعالانه شرکت داشت و در جریان همین فعالیتها، بهویژه پس از آزادی زندانیان مجاهد از زندانهای شاه، با نام و آرمان سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا گردید.
رقیه پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، با وجود اینکه دختر خردسالی داشت، به فعالیت شبانهروزی در ارتباط با سازمان پرداخت و با اینکه از سختیها و خطرات این مسیر آگاه بود و روزمره، حملات چماقداران خمینی به مراکز و تجمعات و... . سازمان در برابر چشمانش قرار داشت، ولی هرگز دست از فعالیت برنداشت و بر آنچه انتخاب کرده بود استوار ایستاد.
بارها دوستان و آشنایان از او خواسته بودند که بهخاطر دختر خردسالش؛ دست از مبارزه بردارد و به فرزندش رسیدگی کند؛ اما رقیه قهرمان هر بار پاسخ داده بود: «مبارزه من برای آینده فرزندم و همه فرزندان ایران میباشد؛ این رسالت ما و نسل ماست و برماست که پاسخ بدهیم».
متانت و صمیمیت و عشق او به مردم، چشمگیر بود و بهدلیل همین شخصیت انقلابی، بسیار مورد احترام همرزمان، دوستان و آشنایانش قرار داشت.
رقیه در تظاهرات اعتراضی مادران مجاهد خلق در ۷ ادریبهشت ۱۳۶۰ و تظاهرات تاریخی ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ شرکت داشت. پس از ۳۰خرداد و آغاز مبارزه مسلحانه انقلابی، وی نیز مانند سایر مجاهدان به زندگی و مبارزه مخفی روی آورد.
او در تاریخ ۵ مهر ۱۳۶۰، در مسیر رفتن برای مراسم هفتمین شب شهادت برادر مجاهدش، علیرضا اکبری منفرد؛ در جاده شهرری- بهشت زهرا، دستگیر و به زندان اوین منتقل گردید.
وی پس از دستگیری؛ مورد شکنجههای وحشیانه پاسداران جنایتکار قرار گرفت و در بیدادگاه رژیم آخوندی؛ به ۱۰سال زندان محکوم گردید. این شیرزن مجاهد در زندان، از قهرمانان ایستادگی و مقاومت بود و علیرغم شکنجههای روحی و روانی مستمر در زندانهای اوین و گوهردشت، بر سر موضع مجاهدیاش استوار ایستاد و دژخیمان را بور و کور کرد.
سرانجام این شیرزن مجاهد خلق در مردادماه سال ۱۳۶۷ در حالیکه ۷ سال از دوران محکومیتش گذشته بود؛ صحنه پرشکوه دیگری از حماسه مجاهد سر موضع را به دژخیمان نشان داد و در برابر هیأت مرگ خمینی، به دژخیم نه گفت و حاضر نشد آرمان و سازمانش را با جانش معامله کند. همین جرم کافی بود که رقیة قهرمان، همراه با هزاران مجاهد سر موضع دیگر در سراسر ایران، در قتلعام سال ۱۳۶۷ سربدار شود و خون پاکش را فدیه راه آزادی مردم ایران نماید.
در مراجعه پدر و مادر رقیه به زندان؛ مأموران جنایتکار زندان، ساک و وسایل شخصی او را به آنها تحویل داده و خانواده را تهدید نموده و از هر گونه برگزاری مراسم منع کردند. اما خانواده بدون توجه به تهدیدات دژخیمان خمینی، اقدام به برگزاری مراسم و برپایی شب هفت برای آن شهید کردند.
سه برادر رقیه، مجاهدان خلق علیرضا، غلامرضا و عبدالرضا از جمله شهدای سرفراز مجاهد خلق ایران هستند.
خاطرات
تصاویر یادگاری
تصویر مزار شهید
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
با ارسال تصاویر و زندگینامه شهید، ما را در تکمیل شناسنامه شهیدان یاری رسانید. >>> تلگرام مجاهد: @mojahedin_org