نیویورک تایمز
آیا برازنده نیست که رژیمی که با سرکوب و زنستیزی تعریف شده
در قیامی که زنان انگیزه اصلی و رهبری آنرا در دست دارند سرنگون شود؟
نیویورک تایمز در مقاله ای تحت عنوان «انقلاب زنان به پیش» نوشت: آیا به نظر برازنده نیست که رژیمهایی مانند رژیم ایران... که اولاً بهخاطر صفت مرد سالاری و ثانیا از جنبه زنستیزی شهرت دارند در انقلابی که زنان انگیزه اصلی و رهبری آنرا در دست دارند سرنگون شوند؟ این احتمال دیگر دور نیست.
قیام این بار با سال۸۸ چه تفاوتهایی دارد؟ در آن سال خامنهای در قدرت بود و کنترل بیشتری روی نظام داشت، اما این بار بهشدت ضعیف و حتی بیمار گزارششده است. آن زمان روزانه دو و سه دهم میلیون بشکه نفت میفروخت، اما امروز به یمن تحریمهای ترامپ تنها ۸۰۰هزار بشکه صادرات دارد. آن موقع تظاهرات با تم سیاسی و عمدتاً در تهران متمرکز بود، اما این بار بهخاطر حقوق انسانی است و همه اقشار را نیز در برگرفته است. آن زمان بسیج و سپاه بهسادگی تظاهرات را سرکوب کردند، اما این بار ویدیوهایی که از صحبتهای اژهیی درز کرده نشان میدهد که او از خستگی و فرسودگی، ضعف و بیخوابی نیروها شکایت دارد. اما مهمترین عنصر متمایز کننده حضور گسترده و رهبری زنان است.
در انقلاب گذشته وقتی زنان تظاهرات میکردند، تنها بودند، اما امروزه صفحه بهطور چشمگیری چرخیده، مردان رهبری زنان را بهرسمیت میشناسند و در کنار آنها قرار گرفتهاند. واضح است که این تظاهر کنندگان به یک هویت جمعی، مغایر با هویت رژیم دست پیدا کردهاند. آنها با برابری خواهی بیسابقه با زنستیزی رژیم مقابله میکنند»... . .
(نیویورک تایمز ۵مهر ۱۴۰۱)