قتل‌عام ۶۷ ـ نمایش انتخابات ـ شماره ۳

هر روز حلقه محاصره جوانان تنگ‌تر می‌شد و راه برای چماقداران و اراذل حکومت بازتر.

خمینی در همون روزهای اول با پس گرفتن وعدهٴ مجلس مؤسسان و تشکیل مجلس خبرگان برای تثبیت نهاد فراقانونی و استبدادی «ولایت فقیه» راهشو از مردم جدا کرد. بعد هم با تشکیل نهاد من‌درآوردی شورای نگهبان و تنظیم اختیارات ویژه رهبری یعنی اصل 110 قانون اساسی که همهٴ پستها و مسئولیت‌های حساس مملکت رو مشروط به نظر ولی‌ فقیه می‌کرد، فاتحهٴ‌ آزادی رو خوند. این پایه و سنگ بنای دیکتاتوری مطلق فقیه بود. به همین خاطر مجاهدین به قانون اساسی رأی ندادن و گفتن با این قانون راه انحصارطلبی و استبداد باز میشه.



قتل‌ عام ـ قانون اساسی، قانون انحصارطلبی و استبداد


هنوز یک سال از انقلاب نگذشته بود که سایهٴ سیاه استبداد دینی تمام مملکت‌رو پر کرد. پدر طالقانی 17شهریور 58تو بهشت زهرا فریاد زد: «... بگذارید مردم مسئولیت پیدا کنند. این مردم هستند که کشته دادند. این‌هایی که این جا خوابیده‌اند از همین توده‌های جنوب شهر بودند... استبداد زیر پرده دین را کنار بگذارید و بیایید با مردم، با دردمندها، با محرومها، همصدا باشیم».

چند ماه بعد یعنی تو دیماه 58 انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار شد. مجاهدین پس از تأیید وزارت کشور و رفسنجانی و بقیه سران، مسعود رجوی‌رو به‌عنوان کاندیدای نسل انقلاب معرفی کردن. تقریباً تمام اقلیتهای قومی، دینی، احزاب و گروهها ـ به جز حزب توده ـ از کاندیدای مجاهدین حمایت کردن. حتی دورافتاده‌ترین روستاهای سیستان و بلوچستان هم هواداران محلی و فعال مجاهدین پیام نسل انقلاب‌رو میرسوندن و این میزان محبوبیت خمینی‌رو حسابی ترسوند. اینجا بود که وارد صحنه شد و برخلاف ادعای قبلیش فتوا داد که چون رجوی به قانون اساسی رأی نداده نمی‌تونه رئیس‌جمهور بشه.



مصاحبه دکتر ملکی و اشاره به نخستین انتخابات ریاست جمهوری

 

 

     

اسفند 58انتخابات مجلس بود. با وجود حمایت گسترده مردم از مجاهدین نذاشتن حتی یه مجاهد به مجلس بره. روزهای اول، موقع اعلام نتایج انتخابات تو اخبار سراسری اسم مسعود رجوی بالای لیست کاندیداهای تهران بود بعد از اون هم بقیه کاندیداهای مجاهدین اما بعد از سه روز یه دفعه مجاهدین رفتن آخر لیست و بعد حذف شدن.

ادامه دارد...
قسمت دوم