زندگینامه شهید
محمد قیومی در سال ۱۳۴۶ در شهرستان میبد یزد در یک خانواده متوسط به‌دنیا آمد. دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهر اصفهان گذراند و از طریق یکی از دوستانش در دوران دبیرستان با سازمان آشنا شد.
وی بعد از گرفتن دیپلم، به سربازی فراخوانده شد. در سال ۱۳۶۷، در جنگ ضدمیهنی، به اسارت درآمد.
در اردوگاه اسرا، از طریق سیمای مقاومت و مطالعه نشریه مجاهد، نسبت به آرمان رهائیبخش سازمان آگاهی بیشتری پیدا کرد و سپس خواستار پیوستن به ارتش آزادیبخش ملی ایران شد.
وی در رابطه با دلیل پیوستنش به ارتش آزادی نوشت: «به‌دلیل پاسخ به‌ندای وجدان برای آزادسازی مردم میهنم از دست بقایای رژیم خمینی، به ارتش آزادیبخش ملی ایران میپیوندم».
تمامی لحظات زندگی محمد از آن لحظه که مجاهد بودن را انتخاب کرد، گواه تلاش او برای پرداخت بهای نام و نشان مجاهد خلق بود.
وی با عبور از انقلاب ایدئولوژیک درونی مجاهدین در سال ۱۳۷۰، به مجاهدی با صلابت و مسئولیت‌پذیر تبدیل شد.
به‌دلیل بی‌رنگی درکارها، فعال و پرنشاط بودن در جمع و روحیه جنگندگی و پشتکارش در هر کاری، همواره زبان‌زد جمع پیرامون خود بود. به‌طوری‌که همرزمانش می‌گفتند: «جایی که محمد باشد، هیچ مسئولیتی روی زمین نمی‌ماند و مثل شمشیر کار را می‌برد و پیش می‌برد».
وی در یکی از نامه‌هایش نوشته بود: «بالاترین افتخار و آرزویم این است که پس از مرگ روی سنگ قبرم نوشته شود مجاهد شهید محمد قیومی. زیرا در ذهنم هیچ آرزویی برایم بالاتر از این نبوده و نیست و آن‌هم چیزی نیست به جز پاکی این رهبری که انسانیت و شرف و همه‌چیزم را از آنها گرفته‌ام و در مسیر و خط آنها هم همه‌چیزم را می‌دهم».
وی از دوران ۸ ساله پایداری در اشرف با آن همه فشار و ابتلا، سر فراز بیرون آمد.
محمد که در جریان مراسم تشییع و خاکسپاری پیکرهای پاک شهدای ۶ و ۷ مرداد ۱۳۸۸ مسئولیت مشخصی داشت، پس از ایفای موفق مسئولیتش، در نامه‌یی این‌طور نوشته بود:
”روز مراسم لحظات زیادی داشتم که اصلیترین آن این بود که ای‌کاش جای شهدا بودم...» .
سرانجام محمد قهرمان در صبحگاه ۱۹فروردین ۱۳۹۰، در دفاع از اشرف و همرزمانش در برابر هجوم نیروهای مالکی – خامنه‌ای، در نبردی نابرابر، هدف تیر آنها قرار گرفت و به‌شهادت رسید و به کاروان شهدا و جاودانه فروغ‌های مجاهد خلق پیوست.
خاطرات
تصاویر یادگاری
تصویر مزار شهید
