زندگینامه شهید
بهجت تیفتکچی در سال ۱۳۲۸ در همدان بهدنیا آمد. پس از طی دوران تحصیلی ابتدایی و متوسطه در زادگاهش و دریافت دیپلم، برای ادامه تحصیل در سال ۱۳۴۸ ابتدا وارد دانشگاه تبریز شد و سپس به دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران منتقل گردید.
بهجت از همان دوران دبیرستان با مسایل سیاسی آشنا شد و با شناختی که از برنامهها و عملکرد حاکمیت فاسد دیکتاتوری سلطنتی در ایجاد فاصله طبقاتی و به فقر کشاندن اکثریت مردم، پیدا کرد، همواره بهدنبال راهی برای مقابله با این شرایط بود. وی در همین رابطه میگفت: «این برنامهها از پول مردم محروم جامعه صرف این برنامهها میشود و این خود ستم و استثمار است و باید با آن مبارزه کرد»، و از بیان این واقعیت در مراسم مختلف که شرکت میکرد، ابایی نداشت.
زمانی که وارد دانشگاه شد، با همین روحیه و رویکرد، در فعالیتها و تجمعات دانشجویان مبارز شرکت داشت و از اینکه چنین زمینهای در محیط دانشگاه فراهم است که بتواند مبارزاتش را پیش ببرد، خوشحال بود.
در همین مسیر در همان سال اول دانشگاه از طریق یکی از برادران مجاهد با سازمان آشنا شد و گمشدهاش را در راه تحقق آروزهایش، برای رهایی مردم از دیکتاتوری سلطنتی پیدا کرد. این آشنایی مسیر زندگی بهجت را تغییر داد. او صراحتاً میگفت: «به خواسته و آرزویم رسیدم»
او در حالیکه در دانشگاه درس میخواند، اما بیشترین زمانش را صرف فعالیتها و مبارزات دانشجویی در راستای آرمانش میکرد و با مطالعات گسترده، شناختش را نسبت به سازمان محبوبش بیشتر مینمود.
سرانجام در ادامه این مسیر در سال ۱۳۵۲ به عضویت سازمان درآمد و تحت مسئولیت مجاهد شهید مجید شریف واقفی به مبارزاتش ادامه داد.
در پی همین فعالیتها بود که توسط ساواک شاه در تهران دستگیر و زندانی شد. از آنجا که ارتباطش با سازمان نزد ساواک لو نرفت و دشمن نتوانست اطلاعاتی از او بهدست بیاورد، بعد از حدود هفت ماه، از زندان آزاد گردید.
مدتی که وی در زندان بود با آشنایی که با زنان مبارز و مجاهد در زندان پیدا کرد، ایمانش به راهی که انتخاب کرده بود، بیشازپیش مستحکمتر شد. بهنحوی که پس از آزادی، تصمیم گرفت بهطور تمام وقت و حرفهیی به فعالیتش با سازمان ادامه دهد. بنابراین با ترکتحصیل و دانشگاه، به زندگی و مبارزه مخفی روی آورد.
بهجت که برای مجاهدت آرام و قراری نداشت، در همان شرایط مخفی و سخت، کلیه خبرها و اطلاعیههای سازمان را با شجاعت و مهارت بهصورت مخفیانه به هواداران سازمان میرساند.
سال ۱۳۵۴ که سازمان مجاهدین در معرض ضربه اپورتونیستهای چپنما قرار گرفت، بهجت قهرمان، هوشیار و استوار، در برابر این جریان انحرافی ایستاد و آشنایان و بستگانش را که هوادار مجاهدین بودند، به مرزبندی با اپورتونیستها فرامیخواند و بیانیه ضداپورتونیستی سازمان را بین آنها توزیع میکرد.
بهجت پس از یکسال بر اثر شناختهشدگی در درگیری خیابانی، تحت تعقیب ساواک قرار گرفت و در ۱۶ آذر ۱۳۵۵، در حالیکه مسلح بود، با ساواک شاه درگیر و در این درگیری بهشهادت رسید و به این ترتیب به الگوی پیشتازی برای زنان مبارز و مجاهد ایرانزمین تبدیل گردید.
مأموران ساواک شاه، پیکر پاک بهجت را به خانوادهاش ندادند و مشخص نبود که در کدام قطعه در بهشت زهرا دفن شده است. پس از قیام ضدسلطنتی و پیروزی انقلاب در سال۱۳۵۷ با مراجعه خواهر مجاهدش به دفتر ثبت قبرستان بهشت زهرا، مشخص گردید که پیکر این مجاهد پاکباز در قطعه ۳۳ دفن شده است.
یادش گرامی و راهش پررهرو باد.
خاطرات
تصاویر یادگاری
تصویر مزار شهید
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
با ارسال تصاویر و زندگینامه شهید، ما را در تکمیل شناسنامه شهیدان یاری رسانید. >>> تلگرام مجاهد: @mojahedin_org